ონორე დე ბალზაკი

• სიტყვების “დინებანი” ორპირობის ნიშანია.
• კარგი ქმარი არასდროს იძინებს პირველი და არასდროს დგება “ბოლო”.
• ნამდვილი დედა თავისუფალი არასდროსაა.
• კაცი ქალთან შედარებით “საწყალი კრეატიულია”.
• დიდი სიყვარული შამპანურით იწყება…
• ფინანსები, ისინი დროს გვანან, რომლებიც თავიანთ შვილებს შთანთქავენ.
• ღრუბლები ღმერთს “ეფარებიან”.
• მე მაკლერებს ადამიანთან ჯგუფს არ მივაკუთვნებდი.
• ადვილია დაჯდე და დააკვირდე, აი ადგომა და მოქმედება კი ძნელია.
• სიყვარული თამაშია, რომელშიც ვიღაც აუცილებლად ტყუის.
• სიყვარული გრძნობების პოეზიური გამოხატვაა.
• მანერები ერების პირფერობაა.
• “კაცები” კვდებიან სასოწარკვეთილებაში, სულები – ექსტაზში.
• ტავმდაბლობა სხეულის სინდისია.
• კაცმა არასდროს არ უნდა შეიყვაროს მაშინ როდესაც ის ანატომიას სწავლობს, რადგან იმ დროს მას ქალის “შუაზე” გაჭრა უწევს.
• ვიღაცას მაინც ჯერა, რომ ქორწინება სულისთვის მნიშვნელოვანია.
• ჩვენი მტრები ჩვენი ერთადერთი ნაცნობები და ოჯახის წევრები არიან. მეფეებს არ ყავთ ოჯახის წევრები.
• ვნებები უნივერსალური ჰუმანურობაა. რელიგისს, ხელოვნები, რომანიკისა და ისტორისს გარეშე ის უსარგებლო იქნებოდა.
• რა არის ხელოვნება? – ბუნების კონცენტრაცია.
• როდესაც კანონი ხდება დესპოტიზმი, მაშინ მორალი მოდუნებულია, ხანდახან კი პირიქითაც ხდება.
• როდესაც ქალს ვუყვარვართ ის გვპატიობს ყველაფერს. ხოლო როდესაც – არა, იგი ნდობას არ გვიცხადებს და ჩვენს სათნოებასაც კი უგულვებელყოფს.
• თვითმკვლელობაში არის რაღაც დიდი და საშინელი.
• ვინც ხარჯავს სწრაფად, ის არასდროს იქნება მდიდარი.
• არაფერია იმაზე დიდი ვიდრე დიდი ტალანტი არავითარი პერსპექტივით.
• სათნოება, შესაძლებლობები, ეს ყველაფერი უბრალოდ ზრდილობიან სულზე მიგვანიშნებს.
• მარტოობა კარგია, მაგრამ შენ გჭირდება ვინმე ისეთი, ვინც გეტყვის, რომ მარტოობა მართლაც კარგია.
• სწავლა ჩვენს გარშემომყოფთ მომხიბლაობას ჰმატებთ.
• არავის არ გვიყვარს ქალი იმის გამო, რომ ის ლამაზია ან მახინჯი, სულელია თუ ჭკვიანი. ჩვენ გვიყვარს ისინი იმიტომ, რომ ჩვენ გვიყვარს ისინი.