ჯეკ ლონდონი – დიდი სახლის პატარა დიასახლისი

"გამოჩენილი ამერიკელი მწერლის ჯეკ ლონდონის ნაწარმოებებში დიდი მხატვრული სიძლიერითა და სიმართლით არის დახატული XX საუკუნის ბურჟუაზიის ანტიჰუმანური, მტაცებლური ბუნება.

ამერიკულ ლიტერატურაში ჯეკ ლონდონმა პი9რველმა ასახა მშრომელთა ფართო მასების რევოლუციური სულისკვეთება. მიდი საუკეთესო ქმნილებები (“რკინის ქუსლი”, “მარტინ იდენი”) ააშკარავებენ ბურჟუაზიული საზოგადოების მთელ მანკიერებას. ლონდონი დაუზოგავად ილაშქრებს სიცრუის, სიხარბის, პასიურობის, გულგრილობის წინააღმდეგ. ხოტბას ასხამს ადამიანის შეუპოვრობას, მის მებრძოლ სულს.  რასაკვირველია, ლონდონის ყველა ნაწარმოები თანაბარი სიძლიერითა და სიმართლით როდია დაწერილი.

რაც შეეხება რომანს “დიდი სახლის პატარა დიასახლისს”, ჯეკ ლონდონმა (ჯონ გრიფიტ ჩეინმა) ეს ნაწარმოები 1915 წელს გამოაქვეყნა. ამ პერიოდის  ნაწარმოებებში უკვე ვეღარ ვხედავთ ლონდონის ადრინდელ დაინტერესებებს მშრომელი, დაბეჩავებული ადამიანების ბედით.

რომანში აღწერილია მდიდარი სააქმოსნის, დიკ ფორესტის ცხოვრება.

ფორესტმა მამისეულ მილიონებს საკუთარი მოხერხებით კიდევ უფრო ბევრი ფული მიამატა და მაინც ტრაგიკულად დამთავრდა დიკისა და მისი მეუღლის – ცხოვრებით გალაღებული პაოლა დესტენის ბედნიერება…"


p.s ჩემი ბავშვობის უსაყვარლესი რომანია....რამდენი ვიტირე....თუმცა არაფერი არ ამომიწერია...მხოლოდ რამდენიმე წინადადება,რომელთაც მთლიანად ვეთანხმებოდი...
"სიყვარული თავისუფლების გარეშე არ არსებობს"
"სიყვარულის სიხარული მის აბსოლუტურობაშია"
"სიყვარულში ანგარიშიანობა,მოთხოვნა და ვალი წარმოუდგენელია,სიყვარული ვედრებითა და თხოვნით სასაცილოა"